Op 24 mei 2022 is het 75 jaar geleden dat de toenmalige premier Drees zijn plannen over de ouderdomsvoorziening door de Tweede en Eerste Kamer wist te loodsen. Sindsdien werden allerlei voorzieningen zoals het bejaardenhuis en verpleeginstellingen opgebouwd. De laatste dertig jaar werden deze echter weer afgebouwd en moesten de bejaarden vooral thuis blijven wonen terwijl zorgvoorzieningen in de wijk werden gekort en de vergrijzing enorm is. Volgens de cijfers van het CBS zijn er momenteel ongeveer 840.000 tachtigplussers in Nederland.
Hoe staat het nu met de ouderenzorg? Wat gebeurt er met de demente mens op de geriatrische afdelingen?
De novelle Crisis in het verpleeghuis, Ik wens je veel personeel geeft een inkijkje in het dagelijkse leven op geriatrische afdelingen, via de ervaringen van een zorgmedewerker. Sivan Behr beschrijft de grimmige realiteit van de zorg. Ze noteert dat het gebrek aan goed personeel vooral te wijten is aan de directies en het overheidsbeleid en dat er niet geluisterd wordt naar adviezen en initiatieven zoals het manifest Scherp op de Ouderenzorg (2016) van Hugo Borst en Opzij-columniste Carin Gaemers. Sivan Behr doet een extra aanbeveling.
Maar de novelle laat ook zien: de desinteresse van zorgmedewerkers, hun gebrek aan ontwikkeling, de hiërarchie in de instellingen en het ontbreken van enige controle op de werkvloer. Ten koste van de meest kwetsbaren in de samenleving: de demente mens.
Het dagelijkse leven in het verpleeghuis is nooit eerder zo beklemmend en eerlijk van binnenuit beschreven. Schrijfster Sivan Behr is ooggetuige. ‘Aanvankelijk doe ik of mijn neus bloedt. Negeer ik tekenen van slechte behandeling, negeer ik al die momenten waarop collega’s pauze nemen om te roken terwijl bewoners hulp nodig hebben en om hulp krijsen. Ik negeer het stelen van eten en drinken uit de grote voorraadkast. Ik doe alsof ik het niet zie.’
AUTEUR: Sivan Behr
UITGEVER: Matan Publishers (imprint)
ISBN 9789090359199
VERSCHIJNT: Mei 2022
PRIJS: € 15,- – 80 pagina’s
